Limp

Een hoogtechnologische theatermachine reikt een eenbenige danser hulpstukken aan die hem tot beweging brengen. Tegelijkertijd worden zijn bewegingen gefilmd en geanalyseerd door artificiële intelligentie. Op het eerste zicht lijkt het alsof de machine de danser wil helpen om opnieuw te dansen zoals vroeger, maar de robot dringt de hulpstukken steeds meer op.

In deze solo is de verhouding tussen robot-mens niet strak afgelijnd. Impulsen worden herwerkt tot een eigen bewegingstaal die zowel robotisch als menselijk is, waardoor de grenzen van afhankelijkheid en ondersteuning vervagen. Zo onderzoekt 'Limp' de fascinatie voor technologie als ondersteuningssysteem, maar roept het ook vragen op naar de noodzaak ervan.